4 landen

4 landen

Halve dagtocht van Amreni tot Kohalpur

Vroeg in de ochtend (5u30) na een redelijke slaap, een spiegel afgemaakt met echte schelpen:

In dit werelddeel branden tientallen miljoenen houtvuurtjes aan elk huis, om je op te warmen, om eten te koken of voor warm water. Vandaar overal rook die ongezond is voor de bewoners:

Dit is dan mijn ontbijt. Communiceren was onmogelijk. Ik ben er goed ontvangen (in nood, was volzet) maar de uitbater heeft toch wel doorgeteld bij de afrekening:

In dit oer-woud zijn dit inderdaad termietenheuvels. Ik heb het nu manueel kunnen verifiëren:

Mistig bewolkt maar toch mooi! Het is hier ook bijzonder rustig:

En ja, de weg kan al eens serieus afbrokkelen dus dat gaan we dan maar duidelijk maken met wat stenen. In Nepal rijd je niet zomaar wat rond:

Een koppel mandenmakers met een verwarmend vuurtje:


Een vriendelijke man die voor mij 2 dagen fietsreizen informeerde. Lekker eten na het erg karig ontbijt en dit bijna voor niets. Ze kwamen constant bijbrengen. Ik dronk ook 2 heerlijke glazen verse koemelk recht van de uier:

Zo wordt de kool hier gesneden: op een mes drukken en gewoon op de grond:

Handjes warmen met zijn twee:

Fruit kopen langs de weg:

Bandje plakken door een fietsenmaker:

Kinderen kunnen zich met alles amuseren, een stuk gebalde rubber en maar sjotten en gooien. Alle plezier van de wereld:

Een paar hutjes en wat vrouwen, tijd om eens op bezoek te gaan. De dames hier glimlachen en roepen wel van op afstand maar zijn toch erg terughoudend. Daarbij lag er nog een serieuze os en bijpassende drol in de weg dus het werd een kort bezoek:

In het stadje Kohalpur waar ik nu verblijf kwam toevallig een militaire parade voorbij met fanfare en korps:

Vandaag was dus een rustige dag (50 km) met heel wat uren vrij om een kleine was te laten doen, blog van 2 dagen bijwerken (uploaden kost veel tijd), opruimen en een paar zwarte koffies bestellen..      ’s Avonds nog een boeiend gesprek met een Mevrouw uit Engeland die hier als verpleegster werkt voor 1 jaar.

 De volgende 2 dagen zullen 2 lange tochten worden van ongeveer 120 km. Dan ben ik in de buurt van de plaats waar Boeddha geboren is. Daar wil ik zeker op bezoek gaan.

Een bijzonder dag in laag Nepal: kleurrijk, warm, zonnig, vriendelijk, gastvrij

Een lange fietsdag van 105 km door de laagvlaktes van Nepal eindigend in een plaatselijke herberg met 1 lamp, geen enkel woord Engels maar toch begrijpen we elkaar.

Een beeld vanuit het hotel of hoe een zonsopgang mooi kan zijn:

Net zoals bij treinen wordt hier waar van alles door de raampjes van de bussen verkocht:

Bizarre combinatie van een winkeltje, een PET-berg en stort achteraan:

Het is feestdag vandaag en dit wordt voluit gevierd met muziek en een pretparkje:

Hoe was kleurrijk kan drogen op alle mogelijke manieren:



2 mooie natuurbeelden. Je merkt dat in de zomer de rivieren door het smeltwater van de gletsjers zwellen en hun bedding verdiepen. Het is nu winter en droog seizoen met weinig debiet:



Als dit geen geslaagde foto is van een meisje aan de pomp?

Het is feest van daag, een soort “Happy day” en de dames zijn extra mooi uitgedost:

Nepal is erg groen in vergelijking met India:

Kleine meisjes onderweg:


Een man in een eetgelegenheid:

Deze man at zijn schotel met zijn handen razendsnel op, handig als ie was:

En dit was de “afwasbak”:

Typische constructies met hooidak en plaats voor de dieren (en mensen?) om onder te schuilen:

Een mooi meisje met haar vriendinnen:

En dan plots een tempel met een “priester” die mij ontving in zijn heilige ruimte met blaasmuziek door een schelp. Hij zegende mij met de gebruikelijke voorhoofdstekenen. Verder ook een lekkere variatie van zoetigheden, rijst en aardappel. Iedereen stond te kijken naar deze vreemde snoeshaan (ik dus):








En dan bovenop een ingangsboog van een dorp 5 “wijzen”. Ik herken Lenin en Trotski maar dat daar ook misdadigers als Stalin en Mao bijstaan kan er bij mij niet in. Ze hebben miljoenen mensen de dood ingejaagd, elk op eigen wijze:

Mijn teken van de tempel op het voorhoofd:

Enorme delta-achtige rivieren die nu een ministroompje zijn maar in de zomer overweldigend kunnen zijn:



Dat dat deze boom blijft leven is wel straf. Ze hebben er gewoon een afdak onder gemaakt:

Eenvoudige huisje gemaakt met traditionele materialen en de bewoners:


Het is feest:

Prachtige natuur:

 Hier wordt (gelukkig) ongelooflijk veel gefietst en dan nog over lange afstanden. Op deze feestdag denk ik dat de mooie dames in hun prachtige gewaden graag paraderen over straat:

Ik heb mijn eettentjes gevonden. Alles in olie gebakken: suikerringen, gevulde groentekoeken, knapperige soort friet. Je kan dit warm eten maar het is ook heel geschikt om mee te nemen want het bewaart goed:

Prachtig rood:

Wat een mooie jongensblik:

Buffels moeten blijkbar ook eens gewassen worden:

De jonge mannen zijn vandaag niet te houden:

 De laatste kilometers in de late namiddag met vlakbij de uitlopers van de Himalaya:

Een brug over de grote Karnali rivier:




Een legercontrolepost onderweg. Mij laten ze altijd gewoon door: 


Volgens mij is dit een termietenheuvel:

’s Avonds na wat zoeken kwam ik terecht in een simpele “herberg” die pas gebouwd zou zijn. Het was volzet (2 kamers) maar ze hebben simpelweg een groot bed in de eetkamer gezet. De vrouw heeft gekookt en dat smaakte. Heel vriendelijke hartelijke mensen die geen woord Engels spreken. Prijs per nacht: 3 €



Op straat brak het feest los onder de jongeren. Als er een auto voorbij kwam begonnen de (mooi geklede) meisjes en jongens te dansen en te joelen in het licht van de koplampen van naderende auto’s. Doet met wat denken aan het straatplezier na een gewonnen voetbalmatch in België:


 Ik zit nu dus in de “herberg” te typen na het eten terwijl de man des huizes eindeloos zit te babbelen in het Nepalees met een familielid. De vrouw die kookte zit achter een laag muurtje te luisteren terwijl ze maar verder ouwehoeren of milder gezegd uchteren zoals ze in Heusden zeggen. Hier brandt welgeteld 1 lampje, de stopcontacten werken niet, de moeder babbelt wat met de dochter in de keuken… Je zou hier eens moeten zitten, zo vreemd en toch rustig veilig en vertrouwd. De ramen hebben geen glas dus het zal goed koud worden vannacht. Zo merk je dat als je de planning van de reis los laat ze je altijd naar iets boeiends brengt!

In de ochtend: het is een koude nacht geweest maar dankzij wat thermische kleding en een goed deken heb ik me net goed warm kunnen houden. Het is 5u40 en rond mij wordt iedereen stilaan wakker te worden. Er wordt hier (buiten) serieus wat afgeschrapen, gerocheld, gehoest en gespuwd. Ook voor de pompbak doen ze dit terwijl ze hun tanden poetsen met hun vingers. Een kleine neusspoeling is er ook bij. Zo anders. Vermits alles open is (geen vensters) en er geen binnendeuren zijn praten ze met elkaar in hun onverstaanbaar Nepalees vanuit alle hoeken, best wel gezellig.