’s Morgens ben ik zeer vroeg vertrokken om van Khatima
(India) te fietsen tot Dhangadi (Nepal): 90 km met daarbij een grensovergang
met de nodige toestanden.
Het gebied begint hier groener te worden en er hangt een
dikke mist. Plots een tempeltje. Als je fietst kan je onmiddellijk stoppen en
dan gebeuren er wonderlijke dingen. Eerst wat foto’s maken en plots wil een
hindoe mij zegenen door gekleurde pasta’s en rijst op mijn voorhoofd (het derde
oog) aan te brengen. Dit is waar ik het voor doe:
Een mistig bos en goed geklede vrouwen rustig op stap. De
Indische hectische sfeer is hier ver weg:
Toch in de dorpjes overal vuil en vogels die zich hieraan te
goed doen:
Mijn proviand indoen. 1,2 € voor een hele zak fruit (appels,
mandarijnen én druiven):
Deze man (voor de grens met Nepal) had me heel wat
informatie gegeven. Ik lepelde een lekker melkgerecht:
En dan komen weer die mooi geklede Indische vrouwen voorbij
die zich gewillig laten fotograferen:
Zo worden hier wegen aangelegd met nog heel wat mankracht:
De smalle weg naar de grens langs een rivier:
Vroeger (Britse periode?) liep hier een treintje van India
naar Nepal. Er blijft niet veel meer van over:
Kinderen die bijzonder handig zijn met vliegers:
En deze wou ook op de foto met zijn broertje:
Een oude stalen brug over de rivier waar al het verkeer van
deze Westelijke grenspost door moet. Ik heb blijkbaar voor een kleine overgang
gekozen:
Dit treintje heeft het vroeger getrokken:
Oude Sanskriet gezangen waarvan ik er een aantal herken van
de yoga. Er wordt geofferd en gebeden:
Echt wel een kleine grensovergang,, leuk om mee te maken:
hobbelige kleine wegen, dragers te voet naar Nepal:
Overal bureautjes en maar schrijven:
En hier ben ik na een uur juist voorbij de laatste post op
Nepalese bodem:
Een slager die kip versnijdt voor klanten:
En dit slaat alles. Een hindoegebouwtje met een oude man die
41 dagen gaat rechtstaan zonder te liggen en er al 12 achter de rug heeft. Zijn
voeten waren pijnlijk gezwollen. Het was als protest tegen een bepaalde
politieke kwestie. Dit is erg onwezenlijk als je hier plots “binnenvalt” en
uitgenodigd wordt voor een melkthee gemaakt door de goeroe himself:
Wat een verschil met India! Veel fietsers en wandelaars, wat
brommers, bijna geen auto’s, veel bussen en toektoeks… Een echte verademing. De
mensen laten je met rust, zijn vriendelijk en behulpzaam. Oef!! India was
bijzonder en ook aangenaam vriendelijk (behalve die ene namiddag) maar het land
is overbevolkt 1.200 miljoen bewoners terwijl Nepal er 28 miljoen heeft. Ook
wil iedereen in India zich met moto of auto verplaatsen. Daarom zijn de steden
onleefbaar. Een sfeerbeeld van dit Nepalees stadje:
Even mijn recent aangekocht klikschoenen met aangepaste
pedalen aan u voorstellen? Tijdens mijn vorige reis (met als einde de Andes)
heb ik mijn linkervoet overbelast. Dit fietst stabiel, stevig en snel. Je kan
naast duwen ook aan de pedalen trekken. Een echte aanwinst voor de lange
afstanden. Bij warm weer gaan mijn voeten wel een te heet en pijnlijk aanvoelen
maar dan heb ik mijn sandalen nog ter afwisseling:
Een oud vrouwtje dat stapje voor stapje voortschrijdt:
Een Nepalese toektoek die er wel heel anders uitziet dan in
Indië:
Kleur alom:
Een groep vrouwen die gezellig samen zaten om te kletsen en
te lachen. De mensen lijken me hier wel gelukkig:
Idyllisch:
Kinderen die me absoluut wilden zien en ook op de foto graag:
Vader en zoon op de ossenkar:
Ongelooflijk maar waar, een kalme weg ! Geniet mee van het
landschap:
Nepalese meisjes/vrouwen:
Een gezellig eettentje langs de weg:
Zoetigheden en een lekker pikante Chinese combinatie. Voor
deze break met 1 l water: 0,7 €. Een jongen met wie ik sprak wou dit dan ook
nog betalen. Nepal is spotgoedkoop als je lokaal eet:
Vrouw en man, toevallige ontmoeting langs de weg:
Dit is een van de enige armoedige plekken à la Indië die ik
vond:
Beelden van mensen langs de weg en in de verte (telelens):
Ik kom hier regelmatig controleposten tegen van het leger en
politie:
Hier is blijkbaar een ontginning en handel van afgeronde
grote rivierstenen:
Vrouwen en kleur:
Mooi natuurlijk beeld:
5 gasten riepen met toe en ik sloeg een wegje in. Ze waren
een soort vingerbiljart aan het spelen en ik heb even meegedaan. Wel wordt hier
alcohol gedronken in tegenstelling met Indië en dat merkte ik wat aan de
mannen:
Beelden van mensen:
Kippen levend wegen, ontpluimen en de pot in. Ik vermoed dat
hier geen verdoving aan te pas gekomen is. Geen compassie. Weet wel dat in dit
werelddeel 10x minder vlees wordt gegeten dan bij ons:
In deze stad is een feest op komst. Morgen viert heel Nepal:
Een grote reclame voor Whisky naast een kleine bar:
En ja, de steden zijn ook maar zo zo. Het verkeer valt wel
mee:
Ik ben voor donker in een goed hotel met internet
terechtgekomen, 25 € wat veel is voor Nepal maar hier heb je dan ook alle
voorzieningen wat wel eens fijn is:
