4 landen

4 landen

Laatste dag: bus naar Kathmandu, stadsbezoek met de fiets, kapper met scheerbeurt en de terugvlucht.

Bezoek aan de monkey-temple Swayambhunath en dat was er aan te merken. Na korte bezichtiging zette ik mij op een rustig plekje. Er zaten wat apen en een dame riep iets naar mij toe. Ik had koeken uitgehaald en een zak mandarijntjes. Ik was me van geen kwaad bewust en op een onbewaakt moment gritste een aap de ganse zak uit mijn handen en smulden wat verderop er op los. De 2 eerste foto's komen van Google vermits de mijne blijkbaar mislukt waren:



Een druk kruispunt in Kathmandu (ringweg). Het is een lawaaierige vuile stad maar met vriendelijke mensen. Er zijn geen rode lichten dus de politie neemt deze taak over. Dit moet wel een van de ongezondste beroepen ter wereld zijn:



De hoofdrivier Bishnumati als een open riool:

Langs deze drukke weg een kunstige steenkapper:

Close up langs de weg: Kinder Joy? Hier alleszins niet:

Een stelling van 5 verdiepingen met bamboe en touw, wie durft?

Dan toch een muzikale noot langs deze vreselijke baan (ringweg). De lucht is hier voor mij niet te harden. Hier leven is zeer ongezond: (fijn) stof, uitlaatgassen, rook…


Een stupa met vlaggetjes langs de weg die ik bijna niet kon fotograferen door de auto’s en bussen:

Pashupatinath met beroemde hindoetempel en crematiezone. Deze mannen geven al wat kleur:

Een zotte “goeroe” die wat geld vraagt voor elke foto:

Hier wordt snel snel door 4 dragers een lijk zonder familie naar de brandplaats gebracht:

Crematie zoals de hindoes het doen:

Het “eenzame” lijk ligt op een mindere plaats terwijl een arbeider nonchalant de blokken op de brandplaats (zonder afdak) gooit en nadien stapelt. Er is niemand bij tenzij wat vrijwilligers? Lijkt op een kerkelijke armenbegrafenis in België:

Zogenaamde waarzeggers of toekomstvoorspellers:

Een chiquere crematie met een heel gevolg en veel versiering:


Laatste groet:

Een zicht op de site:



Ik heb nu een baard van 4 weken en wil die graag hier laten scheren. Deze man heeft dat goed gedaan en zich aan de prijs gehouden: 1 €. Hiervoor kreeg ik nog een schouder- en armmassage, vingers kneden en laten knappen, hoofd masseren, tapponage met de vuisten, gezichtscrème, parfum… Ik voelde mij herboren en heb nu thuis minder scheerwerk:
Voor:

Tijdens:

Na:
Niet direct de meest flatterende foto’s maar daar ging mijn tocht toch om, niet? Het leven zoals het is. En, wat vinden jullie het beste?

Ik vlieg nu 2x met Etihad Airlines. Dit is wel een grappige foto. In de luchthaven van Kathmandu was ik rustig mijn blog aan het bijwerken en mails aan het bekijken. Eigenlijk wat te rustig want een bezorgde man van de luchthaven kwam me toch melden dat de boarding begonnen was. Ik dacht, ok, even daarheen. Nu bleek dat er nog een lange rij stond voor veiligheidscheck en pas nadien de zone voor boarding in deze kleine luchthaven.

Bij de doorlichting van de bagage vonden ze een schaartje op het scherm dat er absoluut uit moest. Dit vonden we in al de tijds-stress uiteindelijk: een onnozel half plastieken goedkoop stomp schaartje uit een EHBO-setje. De tijd tikte maar door. Ondertussen via de luidsprekers: “This is the final call for MR. Coolen Paul Louis for the flight to Abu Dhabi”.

Met mijn riem uit mijn broek rende ik met alle spullen naar de boardingplace en was nog net op tijd. Dan krijg je in het vliegtuig eten met stevige metalen vorken en lepels waar je heel wat meer mee kan. Ik neem me nu wel voor een vliegtuig niet als een bus te beschouwen ;-) .

Tijdens de transfer in Abu Dhabi heb ik deze gekochte zak (5 € in Kathmandu, overdreven duur natuurlijk) getrokken want die heeft me 240$ bespaard. Per kg extra overgewicht moest je immers 40$ betalen. De vriendelijke Nepalese bedienden van de luchthaven raadden mij toen aan zo’n zak te kopen, 6 kg spullen (die door de security mogen!) over te tasten en als handbagage mee te nemen. Wat aldus gebeurde. Ik had het echte metalen schaartje apart gestoken wat dus nog niet voldoende was:

Een selfie tijdens de vlucht Abu Dhabi – Brussel. Het vliegtuig zat halfvol en ik heb toen onmiddellijk 4 zetels bezet waar ik languit een viertal uren op geslapen heb. Oef!

. Mijn fiets bleek op verschillende plaatsen beschadigd maar gelukkig is dit het eindstation en heb ik een goede fietsenmaker. Er is blijkbaar mee gegooid of gestapeld. Mijn fietskameraad heeft redelijk wat geleden onder deze reis: voorste bagagedrager, achterlamp, bagagedrager achter, spatbord achter, zadel, bel, drinkbushouder....







Aankomst in Zaventem met de klaprozen van de eerste wereldoorlog.


De controle van paspoort bij politie. “Ah, Mijnheer u gaat naar Heusden-Zolder. Wel uitkijken want het is erg glad” met een vriendelijke glimlach. Nochtans moest deze man 100den per dag bedienen. Kijk, dat trof mij waardoor ik mij voorneem gewoon wat vriendelijker te zijn in 2015. Ik heb het ginds zoveel mogen ervaren. 

This is the end!

Heel binnenkort gaan jullie nog een eindverslag vinden met een selectie van foto's per land,

Bezoek aan een plaatselijk ontwikkelingsproject: een school, constructie van stoven en tuinbouw

Via Walter en Nicole (verwezen door Mia Theunis van de dorpsraad Heusden) ben ik in een klein dorpje hoog in de bergen terecht gekomen (1400m) moeilijk bereikbaar. Daarom hebben zij transport voor mij geregeld:

Onderweg controle door de politie die de lading kiezel (waarop mijn fiets lag) ter plaatse hield. We zaten vast want een hogere overste moest zijn toestemming geven en dat ging Nepalees traag. Uiteindelijk na lang wachten en tussentransport voor mij achter op de moto kwam alles goed.

De school wordt o.a. gesponsord via Walter en Nicole en wordt door de plaatselijke bevolking gebouwd:

Sommige klassen krijgen nog buiten les met een geïmproviseerd bord. De school telde vroeger 80 leerlingen en nu rond de 220! Dat wil zeggen dat er 140 kinderen bijkomend onderwijs krijgen. Vroeger deden sommigen thuis wat werk , liepen wat rond, speelden… en bleven daarom praktisch ongeletterd. Ook zijn de staatsscholen duur en van lage kwaliteit. Een grote vooruitgang dus voor het dorp. Bishnu en Shankar zijn 2 van de grote trekkers van dit project samen natuurlijk met het schoolteam en de bevolking:

Inlichtingen over dit project: Nalang Model Academy (school) in het dorpje Nalang en verder ook een gemeenschapshuis in Kamalabahri. Ondersteuning gebeurd door een Nederlandse NGO de Waterdragers en door Walter en Nicole. Meer info: www.nepalgeeft.org . Bijkomende steun is natuurlijk altijd welkom !

Dan werd er nog voor hun gast een ceremonie opgezet. Ik stond er wat onwennig bij te kijken. Dit is ook het echte Nepal. Een gezegde is hier: “Your guest is your God” dus dat wil wat zeggen:



Het was dus een school in Nalang (zie bord):

Hier wordt een opleiding gegeven in het maken van efficiënte houtovens mét schouw. Daardoor wordt er minder hout verbruikt en blijft de rook niet in het huis hangen. Veel mensen hoesten hier op latere leeftijd door de continue rook en ook het roken zelf. Dit lijkt me ook een essentieel project:

Met de voeten wordt de “klei” gekneed:

Dit is het resultaat:

Dit is de sympathieke Shankar die mij absoluut zijn volkstuintjes wou tonen waarvan de opbrengst diende voor het schoolproject. Het was nog een hele voettocht maar de omgeving was prachtig. Op de foto plukte hij wat peulvruchten wat ik eerst niet begreep maar we hebben ze onderweg vers opgegeten:

Dit is de volkstuin met blauw waterbassin:


Prachtige kleuren onderweg:

Mijn gastverblijf bij Bishnu en zijn familie. Ik werd er enorm gastvrij en vriendelijk ontvangen. Met Bishnu heb ik nog een lekkere gevarieerde vegetarisch maaltijd gegeten (met de handen na reiniging)::

Bishnu, trotse vader met 2 kinderen:

Mijn verblijf in de kamer van de ouders gemaakt uit eenvoudige traditionele maar goed isolerende materialen. Ik heb hier beter geslapen dan in het resort:

De beste (groot)moeder ter wereld:

De grootvader is een plaatselijk gerenomeerde priester-wijze die Sankriet kende en een voor mij bekende mantra (van de Yoga) uit de oude Veda’s zong. Dit kan je alleen maar meemaken als je meegaat met de stroom van het dagelijkse leven:





De grootvader citeerde elke morgen langdurig uit de Veda’s na wat offergaven. Geniet mee met mij van dit prachtige gebeuren:








Zijn vrouw bij een vuurtje:

Lijkt heel erg op Gandhi wat ook bedoeld is:

Dit is een geadopteerde dochter die mais gaat bereiden:

Familiefoto, ze wonen allemaal samen:

Mijn versierde fiets met de bloemenkransen van gisteren:

Dit is hun uitzicht, de Himalaya !


Dit is mijn gastheet Bishnu. Hij is teven reisbegeleider en gids voor trekking en bezoek aan Nepal. Hij kent erg goed Engels en is een erg fijne man. Zeker aan te bevelen voor mensen die de regio Kathmandu willen bezoeken. Dit zijn zijn gegevens: Bishnu Regmi 00977-9849400604 www.faceadventuresnepal.com info@faceadventuresnepal.com. Een aanrader!

Vroeg in de ochtend afscheid en bijna 1 uur een steile afdaling via een “dirty road” met wat mooie beelden onderweg. Het was staan op de trappers met gebogen knieën en handen op de remmen:




Toen ik achter een huis wou gaan plassen zag ik dat daar een groep vrouwen vergaderde. Bleek over dorpsfinanciën te gaan:

In dit rustig dorpje heb ik op mijn bus gewacht naar Kathmandu. Het leven gaat hier zijn rustig en gelukkig gangetje met wat dorpstaferelen: