Via Walter en Nicole (verwezen door Mia Theunis van de
dorpsraad Heusden) ben ik in een klein dorpje hoog in de bergen terecht gekomen
(1400m) moeilijk bereikbaar. Daarom hebben zij transport voor mij geregeld:
Onderweg controle door de politie die de lading kiezel
(waarop mijn fiets lag) ter plaatse hield. We zaten vast want een hogere
overste moest zijn toestemming geven en dat ging Nepalees traag. Uiteindelijk
na lang wachten en tussentransport voor mij achter op de moto kwam alles goed.
De school wordt o.a. gesponsord via Walter en Nicole en
wordt door de plaatselijke bevolking gebouwd:
Sommige klassen krijgen nog buiten les met een
geïmproviseerd bord. De school telde vroeger 80 leerlingen en nu rond de 220!
Dat wil zeggen dat er 140 kinderen bijkomend onderwijs krijgen. Vroeger deden
sommigen thuis wat werk , liepen wat rond, speelden… en bleven daarom praktisch
ongeletterd. Ook zijn de staatsscholen duur en van lage kwaliteit. Een grote
vooruitgang dus voor het dorp. Bishnu en Shankar zijn 2 van de grote trekkers
van dit project samen natuurlijk met het schoolteam en de bevolking:
Inlichtingen over dit project: Nalang Model Academy (school)
in het dorpje Nalang en verder ook een gemeenschapshuis in Kamalabahri.
Ondersteuning gebeurd door een Nederlandse NGO de Waterdragers en door Walter
en Nicole. Meer info: www.nepalgeeft.org . Bijkomende steun is natuurlijk altijd welkom !
Dan werd er nog voor hun gast een ceremonie opgezet. Ik
stond er wat onwennig bij te kijken. Dit is ook het echte Nepal. Een gezegde is
hier: “Your guest is your God” dus dat wil wat zeggen:
Het was dus een school in Nalang (zie bord):
Hier wordt een opleiding gegeven in het maken van efficiënte
houtovens mét schouw. Daardoor wordt er minder hout verbruikt en blijft de rook
niet in het huis hangen. Veel mensen hoesten hier op latere leeftijd door de
continue rook en ook het roken zelf. Dit lijkt me ook een essentieel project:
Met de voeten wordt de “klei” gekneed:
Dit is het resultaat:
Dit is de sympathieke Shankar die mij absoluut zijn
volkstuintjes wou tonen waarvan de opbrengst diende voor het schoolproject. Het
was nog een hele voettocht maar de omgeving was prachtig. Op de foto plukte hij
wat peulvruchten wat ik eerst niet begreep maar we hebben ze onderweg vers opgegeten:
Dit is de volkstuin met blauw waterbassin:
Prachtige kleuren onderweg:
Mijn gastverblijf bij Bishnu en zijn familie. Ik werd er
enorm gastvrij en vriendelijk ontvangen. Met Bishnu heb ik nog een lekkere
gevarieerde vegetarisch maaltijd gegeten (met de handen na reiniging)::
Bishnu, trotse vader met 2 kinderen:
Mijn verblijf in de kamer van de ouders gemaakt uit
eenvoudige traditionele maar goed isolerende materialen. Ik heb hier beter
geslapen dan in het resort:
De beste (groot)moeder ter wereld:
De grootvader is een plaatselijk gerenomeerde priester-wijze
die Sankriet kende en een voor mij bekende mantra (van de Yoga) uit de oude
Veda’s zong. Dit kan je alleen maar meemaken als je meegaat met de stroom van
het dagelijkse leven:
De grootvader citeerde elke morgen langdurig uit de Veda’s
na wat offergaven. Geniet mee met mij van dit prachtige gebeuren:
Zijn vrouw bij een vuurtje:
Lijkt heel erg op Gandhi wat ook bedoeld is:
Dit is een geadopteerde dochter die mais gaat bereiden:
Familiefoto, ze wonen allemaal samen:
Mijn versierde fiets met de bloemenkransen van gisteren:
Dit is hun uitzicht, de Himalaya !
Dit is mijn gastheet Bishnu. Hij is teven reisbegeleider en
gids voor trekking en bezoek aan Nepal. Hij kent erg goed Engels en is een erg fijne
man. Zeker aan te bevelen voor mensen die de regio Kathmandu willen bezoeken.
Dit zijn zijn gegevens: Bishnu Regmi 00977-9849400604 www.faceadventuresnepal.com
info@faceadventuresnepal.com. Een aanrader!
Vroeg in de ochtend afscheid en bijna 1 uur een steile
afdaling via een “dirty road” met wat mooie beelden onderweg. Het was staan op
de trappers met gebogen knieën en handen op de remmen:
Toen ik achter een huis wou gaan plassen zag ik dat daar een groep vrouwen vergaderde. Bleek over dorpsfinanciën te gaan:
In dit rustig dorpje heb ik op mijn bus gewacht naar
Kathmandu. Het leven gaat hier zijn rustig en gelukkig gangetje met wat
dorpstaferelen: