Bezoek aan de monkey-temple Swayambhunath en dat was er aan
te merken. Na korte bezichtiging zette ik mij op een rustig plekje. Er zaten
wat apen en een dame riep iets naar mij toe. Ik had koeken uitgehaald en een
zak mandarijntjes. Ik was me van geen kwaad bewust en op een onbewaakt moment
gritste een aap de ganse zak uit mijn handen en smulden wat verderop er op los. De 2 eerste foto's komen van Google vermits de mijne blijkbaar mislukt waren:
Een druk kruispunt in Kathmandu (ringweg). Het is een
lawaaierige vuile stad maar met vriendelijke mensen. Er zijn geen rode lichten
dus de politie neemt deze taak over. Dit moet wel een van de ongezondste
beroepen ter wereld zijn:
De hoofdrivier Bishnumati als een open riool:
Langs deze drukke weg een kunstige steenkapper:
Close up langs de weg: Kinder Joy? Hier alleszins niet:
Een stelling van 5 verdiepingen met bamboe en touw, wie
durft?
Dan toch een muzikale noot langs deze vreselijke baan
(ringweg). De lucht is hier voor mij niet te harden. Hier leven is zeer
ongezond: (fijn) stof, uitlaatgassen, rook…
Een stupa met vlaggetjes langs de weg die ik bijna niet kon
fotograferen door de auto’s en bussen:
Pashupatinath met beroemde hindoetempel en crematiezone.
Deze mannen geven al wat kleur:
Een zotte “goeroe” die wat geld vraagt voor elke foto:
Hier wordt snel snel door 4 dragers een lijk zonder familie
naar de brandplaats gebracht:
Crematie zoals de hindoes het doen:
Het “eenzame” lijk ligt op een mindere plaats terwijl een
arbeider nonchalant de blokken op de brandplaats (zonder afdak) gooit en nadien
stapelt. Er is niemand bij tenzij wat vrijwilligers? Lijkt op een kerkelijke armenbegrafenis in België:
Zogenaamde waarzeggers of toekomstvoorspellers:
Een chiquere crematie met een heel gevolg en veel
versiering:
Laatste groet:
Een zicht op de site:
Ik heb nu een baard van 4 weken en wil die graag hier laten
scheren. Deze man heeft dat goed gedaan en zich aan de prijs gehouden: 1 €.
Hiervoor kreeg ik nog een schouder- en armmassage, vingers kneden en laten
knappen, hoofd masseren, tapponage met de vuisten, gezichtscrème, parfum… Ik
voelde mij herboren en heb nu thuis minder scheerwerk:
Voor:
Tijdens:
Na:
Niet direct de meest flatterende foto’s maar daar ging mijn
tocht toch om, niet? Het leven zoals het is. En, wat vinden jullie het beste?
Ik vlieg nu 2x met Etihad Airlines. Dit is wel een grappige
foto. In de luchthaven van Kathmandu was ik rustig mijn blog aan het bijwerken
en mails aan het bekijken. Eigenlijk wat te rustig want een bezorgde man van de
luchthaven kwam me toch melden dat de boarding begonnen was. Ik dacht, ok, even
daarheen. Nu bleek dat er nog een lange rij stond voor veiligheidscheck en pas
nadien de zone voor boarding in deze kleine luchthaven.
Bij de doorlichting van de bagage vonden ze een schaartje op het scherm dat er absoluut uit moest. Dit vonden we in al de tijds-stress uiteindelijk: een onnozel half plastieken goedkoop stomp schaartje uit een EHBO-setje. De tijd tikte maar door. Ondertussen via de luidsprekers: “This is the final call for MR. Coolen Paul Louis for the flight to Abu Dhabi”.
Met mijn riem uit mijn broek rende ik met alle spullen naar de boardingplace en was nog net op tijd. Dan krijg je in het vliegtuig eten met stevige metalen vorken en lepels waar je heel wat meer mee kan. Ik neem me nu wel voor een vliegtuig niet als een bus te beschouwen ;-) .
Bij de doorlichting van de bagage vonden ze een schaartje op het scherm dat er absoluut uit moest. Dit vonden we in al de tijds-stress uiteindelijk: een onnozel half plastieken goedkoop stomp schaartje uit een EHBO-setje. De tijd tikte maar door. Ondertussen via de luidsprekers: “This is the final call for MR. Coolen Paul Louis for the flight to Abu Dhabi”.
Met mijn riem uit mijn broek rende ik met alle spullen naar de boardingplace en was nog net op tijd. Dan krijg je in het vliegtuig eten met stevige metalen vorken en lepels waar je heel wat meer mee kan. Ik neem me nu wel voor een vliegtuig niet als een bus te beschouwen ;-) .
Tijdens de transfer in Abu Dhabi heb ik deze gekochte zak (5
€ in Kathmandu, overdreven duur natuurlijk) getrokken want die heeft me 240$
bespaard. Per kg extra overgewicht moest je immers 40$ betalen. De vriendelijke
Nepalese bedienden van de luchthaven raadden mij toen aan zo’n zak te kopen, 6
kg spullen (die door de security mogen!) over te tasten en als handbagage mee
te nemen. Wat aldus gebeurde. Ik had het echte metalen schaartje apart gestoken
wat dus nog niet voldoende was:
Een selfie tijdens de vlucht Abu Dhabi – Brussel. Het
vliegtuig zat halfvol en ik heb toen onmiddellijk 4 zetels bezet waar ik
languit een viertal uren op geslapen heb. Oef!
. Mijn fiets bleek op verschillende
plaatsen beschadigd maar gelukkig
is dit het eindstation en heb ik een goede fietsenmaker. Er is blijkbaar mee
gegooid of gestapeld. Mijn fietskameraad heeft redelijk wat geleden onder deze reis: voorste bagagedrager, achterlamp, bagagedrager achter, spatbord achter, zadel, bel, drinkbushouder....
Aankomst in Zaventem met de klaprozen van de eerste wereldoorlog.
Aankomst in Zaventem met de klaprozen van de eerste wereldoorlog.
De controle van paspoort bij politie. “Ah, Mijnheer u gaat
naar Heusden-Zolder. Wel uitkijken want het is erg glad” met een vriendelijke
glimlach. Nochtans moest deze man 100den per dag bedienen. Kijk, dat trof mij
waardoor ik mij voorneem gewoon wat vriendelijker te zijn in 2015. Ik heb het ginds zoveel mogen ervaren.
This is the end!
Heel binnenkort gaan jullie nog een eindverslag vinden met een selectie van foto's per land,
