4 landen

4 landen

Een prachtige tocht door het platteland, bezoek aan een school en zoveel meer… maar eindigend in een lawaaierige vieze stad (Chittaurgarh) met wel eerlijke behulpzame mensen.

’s Morgens “gezellig warmen bij een vuurtje”


Een paleis en zonsopgang


Een grappige combinatie van een oud heilig beeld met een omgevallen bord met internet





Een slagboom zoals je het alleen maar in India kan vinden. Hier kan je nu wél onderdoor:

Dit paleis lijkt wel te drijven op het water. Alleen maar te bereiken per boot. Daar zou je in deze lawaaierige stadsomgeving wel echt tot rust komen. De koningen en maharadja’s wisten het met hun vermogen wel goed te regelen. 

Ik heb hier een ticketje gekocht in dit prachtige paleishotel in deze voorname kamer eigenhandig geschreven door deze “bedienden”, dit voor een bezoek aan het oude paleis (dat ik nadien niet gevonden heb ;-)  . Als je geen vooraf geplande tourreizen maakt kom je net zulke unieke dingen tegen: gans alleen, alle service, rustig kunnen rondkijken en dan naar het meest luxueuze antieke toilet te kunnen gaan van mijn tocht.






Ik rijd hier al licht zwetend rond in mijn hempie en de kinderen rillen blijkbaar van de koude:


Zo worden stenen hier dus gemaakt en gebakken, één voor één. Nog echte handenarbeid:






Geen hooizolder maar een boomzolder:

Van deze pompen vind je er overal. Simpel handbediend, eenvoudige te repareren mechaniek en zo moeten ze hier niet gaan fitnessen:

Mijn zonnepet was lichtjes gescheurd en even rondkijken: een echte kleermaker. Hij heeft de job keurig geklaard voor 10 roepies of 15 cent. Daarnaast was een mechanieker die dan mijn ketting nog geolied heeft.


En dit gaf weer heel wat bekijks. In mij hadden ze niet zoveel interesse, maar in mijn fiets des te meer. 2000 km fietsen, “Ah ja?” maar 27 versnellingen “Waaw!!”.



De moeder kamt nog even de haartjes voor ze naar schoolgaat:

Een machtig interessant schoolbezoek. Alle kinderen keurig op een rij:



 Er werd militaristisch een soort “Geef acht” gedaan, oude sanskrietliederen gezonden (waarvan ik een van de Yoga herkende! Om bur buva svaha, tat…), gemediteerd en dit als start van de schooldag:





Spijtig genoeg heb ik dit niet op de foto maar ik mocht aan een tiental gehonoreerde leerlingen wat geld geven en een deel stylo’s. Ze hebben zo even gebruik gemaakt van dit “eervol bezoek”.

Nadien ben ik op de thee gevraagd in de leraarskamer met de directrice en het voltallige lerarenkorps. Heel aangenaam.De directrice schreef aan haar bureau nog een en ander in Hindi.

Dan nog een kort klasbezoek waarbij de kinderen in koor riepen “Good morning sir!”

Nog even een klassiek fiestkiekje en we zijn weer weg. Mijn aangenaamste schoolbezoek ooit!

Een echte smid oude stijl. Ze waren hier een beitel aan het smeden:



Zo worden er nog huizen gemaakt: van klei(?), water en… Het materiaal werd vlak voor het huis afgegraven, gemengd en aangevoerd waarna een ervaren “metser” de muren opbouwde.



Dit is voor tientalen km mijn geasfalteerd smal hobbelwegje:

De volgende 3 beelden spreken voor zich:



Weer een school waarbij ze allemaal naar de muur stormen voor deze rare fietser:

En nu tijd voor de was. Een vrouw zeept de kleren in, steek ze in een beschermende zak en klopt er met een houten spaan op. Een handmatige wasmachine:

De kleine moest nog even in bad en werd wenend door een zusje met het pompwater afgespoeld.

De grote zus vindt het wel leuk:

En hier nog 2 mooie poses om deze fietsdag af te sluiten:


Deze pompen vind je er overal. Simpel handbediend, eenvoudige te repareren mechaniek en zo moeten ze hier niet gaan fitnessen:

Na bijna 8 uren fietstoerisme met een uitgebreide schoolstop heb ik me naar de stad Chittaugarh laten voeren (2u rijden) omdat een slaapplaats vinden hier niet evident is.

Dan wordt je recht in een stad gevoerd naar een hotelletje (500 roepies of 7,5 €) waar het een komen en gaan is aan de balie. Mijn fiets kan ik in een vieze kelder parkeren waar nog heel wat anderen aan het werk zijn. Ik ben een tweede maal naar de fiets gegaan om hem te ketenen. Toch denk ik dat hier veilig is maar als Europeaan heb je er toch moeite mee.

Typische chaotische drukte op straat. Ik zit nu op mijn kamer de teksten voor de blog te typen en zit qua geluid precies midden in het verkeer: toeteren dat het niet op kan in alle toonaarden, jankende honden, sputterende tweetakmotoren en waarschijnlijk onnoemelijk veel fijn stof wegens niet gekeurde moderne auto’s. Goed dat ik hier alleen zit want ik zou me alleen maar schuldig voelen voor mijn partner of vriend. Dit is India!

Een wonderlijk mooie tocht door het plattenland

Tussentransport wegens zeer late dagstart. Goed uitgerust van de nachtelijke vliegreis, inkopen doen en blog bijwerken waarbij het uploaden en schrijven redelijk wat tijd in beslag neemt. 55 km voor 18 € wat toch wel meevalt.


 Wat nu volgt zijn mooie beelden uit het platteland van India met prachtige namiddagzon. 25 km rustig fietsen en veelvuldig stoppen met mooie ontmoetingen.

Een groepje bouwvakkers:

Ik ben dus niet de enige fietser:

Deze 2 kinderen poseerden hun kameel speciaal voor de foto:

 Buffel met gekleurde horens. Waar zou dit voor staan?

Een ondergrondse waterbron, een oppompelement, 2 buffels en de bevloeiing kan starten.

Deze vrouw wou wel even poseren want de mannen hadden haar gerust gesteld:




Dit zijn nu eens echt koeienvlaaien drogend in de zon voor latere bemesting:

En zo werkt dit live, ditmaal met bestuurder:


School is gedaan en de meisjes wandelen naar huis:

De jongens liepen even met me mee:

Mooie blauw/witte uniformen in dit namiddaglicht:

Een oude vrouw brengt een offer in dit tempeltje:

De sfeer was bijzonder rustig vandaar deze foto met een groepje vrouwen op een bank:

Zomaar 2 jongens op dezelfde bank:

De oude vrouw:

Die ooit ook jong is geweest:

Een rasechte fietskar:

Late namiddag met mooie schaduwen en natuur:

Deze herdersvrouw zag dat ik een foto ging maken, riep iets en nam snel en krachtig een schaap op:

Kinderen, allemaal lachende gezichten. Zouden ze hier gelukkiger zijn. Zagen wordt hier alleszins niet veel gedaan:

Een volleybalwedstrijd tegen de avond:

Is dit niet prachtig?

Een oud huisje met een vrouw die net haar gezicht draaide toen ze mij zag:

’s Avonds werd ik achter op de moto naar een restaurant gebracht met nadien nog een zakje gefrituurde en gesuikerde ringen. Heerlijk.

Dit was een rustige plattelandstocht met mooie beklijvende ervaringen en beelden. Ik ben dankbaar dit ik dit heb mogen beleven en vind het fijn dit met jullie te kunnen delen.