Vertrek vanuit Kurintar.
Een beeld vanuit het "resort" dat mij natuurlijk vrij on-Nepalees overkomt:
Een mijlpaal in mijn fietstocht, niet?
![]()
Dit is keihard. Aan de overkant van de rivier wordt er steen
gehakt die dan met een handbediende (?) kabellift naar een vrachtwagen wordt
getrokken:
Een beeld vanuit het "resort" dat mij natuurlijk vrij on-Nepalees overkomt:
Deze weg volgt de Narayani river:
De 2 kanten van de rivier zijn op alle mogelijke manieren
verbonden zoals je verder zult zien. Een hangbrug:
En die dient zelfs als wasdraad:
De plaatselijke winkelstraat. Het leven is hier echt wel op
zijn gemak:
Een apotheek waar je via een klein rond venstergaatje
bediend wordt, eigenlijk een drive-in
;-)
Soort dienst spoedgevallen:
Wat wij wel van de Nepalezen kunnen leren is plezier maken! Zij
voelen zich best gelukkig. Als ze voldoende basaal comfort hebben zijn ze
volgens mij gelukkiger dan de Belgen:
Een prachtige bergachtige streek met de diepe
Narayana-rivier:
Zwarte punten zijn hier natuurlijk genoeg:
Neen, dit is geen pretpark maar een noodzakelijke
handkabelbaan. Ik heb het kunnen uittesten en het was best spectaculair:
En nadien handjes wassen want metalen kabels zijn vuil. Deze
dame zat trouwens in de lift. Wel vraag ik mij af wat er gebeurt als er nu
iemand aan de andere kant komt opdagen en de lift hangt fout. Ik heb geen
terugtreksysteem gezien. Wachten dan maar tot er iemand aan de overzijde
opduikt:
Dit is het betere geëduceerde leven. Hun wacht een mooie toekomst:
En dan opeens langs de weg: een hindoefeest en rituelen.
12-jarige jongens ondergaan een overgangsritueel. Offering van voedsel e.a:
De familie:
Ze worden ritueel kaal geschoren:
Visverkopers van pas gevangen riviervis. Hier wordt alles
gedaan om maar een centje bij te verdienen:
Een oude groeve met een huis:
Deze man reageerde zelfs niet meer terwijl het verkeer
rakelings voorbij reed:
