Ik ben het land van Boeddha binnen gefietst. Hier is hij
geboren, hier bracht hij 29 jaar van zijn leven door. Dit was een even intense
beleving als mijn vroegere fietstocht door Israël Galilea (Christus).
De dag startte met een heerlijk eenvoudig ontbijt: yoghurt,
pikante saus, thee…
Mijn fiets had een probleem: spaak in het achterwiel
gebroken. Eerst probeerde een simpele straatfietsenmaker maar hij had het
materiaal niet, nl. de juiste maat:
Mijn hotel had WiFi-problemen dus ben via een zeer
behulpzame Nepalees in dit ICT-winkeltje gaan internetten:
De betere fietsenmaker was ondertussen open en had het juiste materiaal, oef! Nadien bleek dat ikzelf ook reservespaken bij had die ik eerst niet vond. Ik had ze namelijk (te) slim aan mijn pomp vastgekleefd tegen verbuiging maar wist dit niet meer.
Post scriptum: mijn fietsenmaker Johan Lemmens zag dat ze een spaak op maat ingekort hadden om zo passend te maken (de schroefdraad was wel afgeknipt).
Dan achter op de moto van dezelfde vriendelijke man naar een
zeer bijzondere site: de woonplaats van Boeddha. De gids (rechts) was
fantastisch. Hij was gepassioneerd en heeft me het hele historische verhaal met
vuur verteld. Dit zijn de 2600 jaar oude resten van de huizen van zijn
gefortuneerde vader. Hier heeft hij zijn jeugd doorgebracht. Ik was de enige blanke bezoeker en het was er zo rustig:
Een vrouw met trommels bracht de bezoeker van een tempeltje
in de juist sfeer:
We naderen nu de fameuze eastern gate waarlangs Boeddha is
ontsnapt. De muren rond deze rijkelijke site waren bedoeld om vijanden buiten
te houden maar ook om eigen familie (waaronder Boeddha) binnen te houden.
Siddharta (zijn oorspronkelijke naam) vluchtte in het geheim met de nodige hulp
(paard) en ging naar Indië. Hij wou breken met de rijkdom van zijn vader en een
leven van onthechting ingaan. Daar zou hij verlichting bereikt hebben onder een
boom:
Boeddhistische monniken uit Myanmar (vroegere Birma):
Arbeiders van deze archeologische site typisch zittend bij
een vuurtje:
En nu naderen we de beroemde western gate. Na zijn
verlichting in India is hij hier binnengetreden naar zijn familie. Hij had vrede
met zichzelf en met zijn verwanten:
Via deze trap (in reconstructie) stapte hij naar het “paleis”
van zijn rijke vader. Erg ontroerende belevenis omdat je dit (in zijn
voetstappen) ook zelf kan doen net als het buitengaan via het Oosten:
Op weg naar een museum passeerden we een klein dorpje:
Oeroude voorwerpen uit de tijd van Boeddha:
Shiva (mijn gids) heeft dit fantastisch gedaan:
Nog even een heerlijke tas thee drinken, de specialiteit van
deze man uit Mongolië:
Deze rivier vormt een soort ontmoetingslijn tussen Hindoes
en Boeddhisten. Ze kunnen het hier erg goed met elkaar vinden. Hier kunnen we
veel van leren in onze contreien:
Deze man heeft 2 video’s over Boeddha voor mij gekopieerd die ik nu
rustig kan bekijken. Hij had ze als editor zelf gemaakt. Bedankt!
Ik heb genoten van een heerlijke dessertcombinatie met
specialiteiten uit Tibet:
En nu, top
of the bill! In een kamertje zag ik een aantal mooi geklede vrouwen
samen zitten. Ik benaderde hen voorzichtig en mocht binnen wat zeker niet
gebruikelijk is. Bleek dat de toekomstige bruid hier door de dames opgemaakt
werd om zo mooi mogelijk te verschijnen. Ik mocht haar niet filmen (enkel vanachter)
maar wel de andere aanwezige prachtige dames die zich gewillig lieten
fotograferen. Prachtig dit te mogen zien en meemaken:
De man, die mij zo hielp, was zijn huis aan het verbouwen.
Afscheid met veel dank:
Een tempel in Taulihawa:
Mijn favoriete gefrituurde groentehapjes uit een
straatwinkeltje. Smaakt heerlijk en bewaart goed:
De site van Kudan! Na zijn verlichting keerde Boeddha terug
en bouwde met zijn volgelingen een klooster. Dit is een stupa voor een
familielid:
Een verzinking (uit 600 VC) waar een vijver was voor wassen
en baden, ook door Boeddha zelf. Vergeet niet dat het historisch bewezen is dat
hij in al deze sites geweest is. De verhalen errond kunnen was gekleurd zijn.
Er zijn heel wat koolstofmetingen gebeurd voor juiste datering:
Het klooster voor 300 monniken dat 7 verdiepingen telde:
Zicht op een nevengebouw waar de moeder van Boeddha de
kloosterkleren maakte en waste. Boeddha en zijn volgelingen hebben hier hun
burgerkleren afgeworpen en kloosterkleding aangedaan:
Een oorspronkelijke waterput (3m diep, nu zonder water):
Boeddha en zijn 2de moeder (van latere datum).
Zijn eerste moeder is vroeg gestorven:
De trap naar het grote kloostergebouw (300 monniken, 7
verdiepingen):
Dit was de ingang van deze zeer belangrijke site. Er was
zelfs geen poort. Alleen wat schamele bewakers die ’s avonds naar huis gingen.
Ongelooflijk hoe dit oude historische erfgoed er zo open en bloot er bij ligt.
Blijkbaar is hier bijna geen vandalisme en kan dit:
Een kruispunt in de stad Taulihawa met Boeddha in het midden
van al de drukte:
Enkele beelden van een fietstocht naar Lumbini, geboorteplaats
van Boeddha (24 km).
Deze bamboestammen wegen loodzwaar:
Dit jongetje verkocht plaatselijk gesmede snijvoorwerpen:
Gras snijden?:
Na wat fietsen bereikte ik dan het beroemde Lumbini, de
geboorteplaats van Boeddha. Een toevallig bordje in een haag zegt genoeg:
Het gebouw bovenop de geboorteplaats:
De site rondom:
Een monnik verkocht geurstokjes onder een oude boom:
Binnenin het gebouw een bijna beangstigend zicht. 2 vrouwen die in zo’n diepe meditatie zaten dat ze op wassen beelden leken, doodstil:
Je mocht van deze heilige plek eigenlijk geen foto’s maken maar
ik heb het stilletjes toch gedaan. Je ziet hier het centrum van het Boeddhistisch
geloof. Er is zelfs een merksteen in de diepte waar hij exact zou geboren zijn:
Een huisje waarin kaarsen geofferd werden:
Een boeddhistische tekst:
De tekst die ik hier schreef is op basis van de
getuigenissen en uitleg van 2 gidsen. Het zal natuurlijk onvolkomen en soms
fout zijn. Toch heb ik zeer intens kunnen beleven door de sites zelf, bepaalde
historische bewijsvoeringen en de levendige uitleg. Dankbaar dit te mogen
meemaken. Morgen bezoek ik de immense site (3 km²) rond de geboorteplaats van
Boeddha: kloosters van verschillende landen…